Przygotowanie sześciolatka

Lateralizacja nie zjawia się od razu w postaci gotowej, lecz jest postępującym procesem, kształtującym się stopniowo wraz z wiekiem i ogólnym rozwojem ruchowym dziecka. Za określoną stronność ciała odpowiada przeciwległa półkula mózgowa.

Najczęściej skupiamy się na obserwowaniu, która ręka dominuje u dziecka. Pierwsze objawy dominacji ręki można zaobserwować już u niemowlęcia, począwszy od ok. 6 – 7 miesiąca życia dziecka. Przewaga jednej ręki nad drugą staje się wyraźna u wielu dzieci około 4 r. ż. Zwykle na przełomie wieku przedszkolnego i szkolnego ustala się lateralizacja czynności ruchowych rąk, która ostatecznego kształtu nabiera w wieku 12 – 14 lat.

Wyróżniamy następujące rodzaje lateralizacji:

- jednorodna – prawostronna (przejawia się dominacją prawej ręki, oka i nogi, świadczy o dominacji półkuli lewej) lub lewostronna (przejawia się dominacją lewej ręki, oka i nogi, świadczy o dominacji półkuli prawej);

- niejednorodna (inaczej zwana skrzyżowaną) – polega na wyraźnej czynnościowej przewadze narządów ruchu i zmysłu, ale nie po tej samej stronie, a po obu stronach ciała;

- nieustalona – brak ustalonej dominacji poszczególnych narządów ruchu i zmysłu,

Jeżeli zauważamy, że nasze dziecko:

- posługuje się sprawnie obiema rękami – na przemian pisze, rysuje ręką lewą i prawą, nie preferując żadnej z nich;

- cechuje słaba sprawność manualna, której może towarzyszyć ogólna niezręczność ciała;

- ma trudności w orientacji w stronach swojego ciała;

- ma trudności w określaniu kierunków przestrzennych;

możemy podejrzewać zaburzenia w procesie lateralizacji.

Obserwacje, bądź wątpliwości warto skonsultować z pedagogiem lub psychologiem.

 

Jako że lateralizacja jest integracyjnym procesem rozwoju – również i na tym polu możemy wspomagać rozwój naszego dziecka.

Oto kilka prostych zabaw, ćwiczeń, dzięki którym dzieci lepiej poznają i będą różnicować stronę lewą od prawej, będą swobodniej orientować się w schemacie własnego ciała oraz w kierunkach przestrzennych, a także mogą doskonalić percepcję wzrokową i koordynację wzrokowo – ruchową, oraz zdolności manualne.

1. Orientacja w schemacie ciała:

- podaj mi proszę zabawkę, która leży po lewej stronie, dotknij prawego ucha, pokaż lewe oko, co widzisz po swojej prawej stronie, itp.

- zdalnie sterowany miś: dziecko bawi się misiem, a my wskazujemy mu drogę do skarbu: misiu, idź dwa kroki w lewo, teraz prosto, a teraz skręć w prawo i idź aż do poduszki, zobacz – co jest za poduszką?;

- chwytanie/rzucanie piłki raz lewą, raz prawą ręką (ze wskazaniem).

2. Percepcja wzrokowa:

- układanki, puzzle, rozcinanki, które składamy z elementów w całość;

- zauważanie różnic i podobieństw pomiędzy podobnymi ilustracjami, zdjęciami;

- układanie wg wzoru;

- komponowanie własnych wzorów;

- zabawy plasteliną, ciastoliną – modelowanie.

3. Koordynacja wzrokowo – ruchowa:

- kreślenie w powietrzu kształtów geometrycznych, liter, cyfr;

- kreślenie linii poziomych, pionowych, ukośnych, kształtu koła;

- rysowanie tzw. leniwej ósemki;

- rysowanie, malowanie na dużych arkuszach;

- wypełnianie konturów;

- rysowanie po śladzie – tzw. ćwiczenia grafomotoryczne;

- obrysowanie, rysowanie z wykorzystaniem szablonów wewnętrznych i zewnętrznych;

- malowanie palcami, z wykorzystaniem obu rąk;

- wycinanie nożyczkami;

- nawlekanie korali, makaronu, słomek, itp.

4. Zdolności manualne:

- wydzieranki papierowe;

- nawijanie nici na szpulkę;

- zbieranie małych elementów, np. grochu, koralików – np. segregowanie wg koloru, itp.
Wspomniane ćwiczenia grafomotoryczne, które rozwijają koordynację wzrokowo – ruchową oraz precyzję ręki można odnaleźć w takich opracowaniach, jak np.

- lewa ręka rysuje i pisze. Ćwiczenia przygotowujące do pisania dla dzieci leworęcznych, M. Bogdanowicz, M. Różańska – opracowanie polecane przez pedagogów nie tylko dla dzieci leworęcznych, ale dla każdego dziecka przygotowującego się do podjęcia trudu nauki pisania;

- Ćwiczenia rozwijające sprawność ruchową ręki i koordynację wzrokowo – ruchową, H. Tymichova.

Obie przytoczone pozycje opatrzone są wstępem metodycznym i zawierają wiele ciekawych obrazków do obrysowywania bez odrywania ręki.

 

W różnicowaniu stron lewej i prawej oraz kształtowaniu orientacji w schemacie swojego ciała, jak i w przestrzeni, pomocne są uwielbiane przez dzieci wierszyki, które ilustrujemy ruchem, jak np.

 

Duży wybór wierszyków i piosenek, którymi możemy bawić się ze swoim dzieckiem bądź z grupą maluchów znajdziemy np. w opracowaniu:

- W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka, opr. M. Bogdanowicz (książka + 3 płyty CD).

W przypadku dzieci najmłodszych możemy orientacyjnie określić proces lateralizacji, poprzez ukierunkowaną zabawę, obserwując, która ręka, oko i noga zaczynają dominować u małego dziecka.

Dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym można przeprowadzić badanie w oparciu o test i obserwację, za pomocą których pedagog czy psycholog może sprawdzić rodzaj i stopień lateralizacji dziecka, a także podpowiedzieć szczegółowe propozycje odnośnie ćwiczeń i zabaw wspomagających ten ważny proces.

 

(c) Urwis.pl

autor: mrg Agnieszka Sadowska, Pedagog CRD BEREK

źródło: www.berek.pl