• Przygotowanie sześciolatka

          • Co to jest lateralizacja

          • Lateralizacja  http://www.urwis.pl/dzieci/251.html

            Lateralizacja to inaczej stronność ciała, a więc większa sprawność jednej strony ciała od drugiej, która nie ogranicza się wyłącznie do pracy rąk, choć najwyraźniej zaznacza się właśnie w czynnościach manualnych. Występuje ona również w przypadku nóg oraz parzystych narządów zmysłu, zwłaszcza oczu.

            Lateralizacja nie zjawia się od razu w postaci gotowej, lecz jest postępującym procesem, kształtującym się stopniowo wraz z wiekiem i ogólnym rozwojem ruchowym dziecka. Za określoną stronność ciała odpowiada przeciwległa półkula mózgowa.

            Najczęściej skupiamy się na obserwowaniu, która ręka dominuje u dziecka. Pierwsze objawy dominacji ręki można zaobserwować już u niemowlęcia, począwszy od ok. 6 – 7 miesiąca życia dziecka. Przewaga jednej ręki nad drugą staje się wyraźna u wielu dzieci około 4 r. ż. Zwykle na przełomie wieku przedszkolnego i szkolnego ustala się lateralizacja czynności ruchowych rąk, która ostatecznego kształtu nabiera w wieku 12 – 14 lat.

            Wyróżniamy następujące rodzaje lateralizacji:

            - jednorodna – prawostronna (przejawia się dominacją prawej ręki, oka i nogi, świadczy o dominacji półkuli lewej) lub lewostronna (przejawia się dominacją lewej ręki, oka i nogi, świadczy o dominacji półkuli prawej);

            niejednorodna (inaczej zwana skrzyżowaną) – polega na wyraźnej czynnościowej przewadze narządów ruchu i zmysłu, ale nie po tej samej stronie, a po obu stronach ciała;

            nieustalona – brak ustalonej dominacji poszczególnych narządów ruchu i zmysłu,

            Jeżeli zauważamy, że nasze dziecko:

            - posługuje się sprawnie obiema rękami – na przemian pisze, rysuje ręką lewą i prawą, nie preferując żadnej z nich;

            - cechuje słaba sprawność manualna, której może towarzyszyć ogólna niezręczność ciała;

            - ma trudności w orientacji w stronach swojego ciała;

            - ma trudności w określaniu kierunków przestrzennych;

            możemy podejrzewać zaburzenia w procesie lateralizacji.

            Obserwacje, bądź wątpliwości warto skonsultować z pedagogiem lub psychologiem.

             

            Jako że lateralizacja jest integracyjnym procesem rozwoju – również i na tym polu możemy wspomagać rozwój naszego dziecka.

            Oto kilka prostych zabaw, ćwiczeń, dzięki którym dzieci lepiej poznają i będą różnicować stronę lewą od prawej, będą swobodniej orientować się w schemacie własnego ciała oraz w kierunkach przestrzennych, a także mogą doskonalić percepcję wzrokową i koordynację wzrokowo – ruchową, oraz zdolności manualne.

            1. Orientacja w schemacie ciała:

            - podaj mi proszę zabawkę, która leży po lewej stronie, dotknij prawego ucha, pokaż lewe oko, co widzisz po swojej prawej stronie, itp.

            - zdalnie sterowany miś: dziecko bawi się misiem, a my wskazujemy mu drogę do skarbu: misiu, idź dwa kroki w lewo, teraz prosto, a teraz skręć w prawo i idź aż do poduszki, zobacz – co jest za poduszką?;

            - chwytanie/rzucanie piłki raz lewą, raz prawą ręką (ze wskazaniem).

            2. Percepcja wzrokowa:

            - układanki, puzzle, rozcinanki, które składamy z elementów w całość;

            - zauważanie różnic i podobieństw pomiędzy podobnymi ilustracjami, zdjęciami;

            - układanie wg wzoru;

            - komponowanie własnych wzorów;

            - zabawy plasteliną, ciastoliną – modelowanie.

            3. Koordynacja wzrokowo – ruchowa:

            - kreślenie w powietrzu kształtów geometrycznych, liter, cyfr;

            - kreślenie linii poziomych, pionowych, ukośnych, kształtu koła;

            - rysowanie tzw. leniwej ósemki;

            - rysowanie, malowanie na dużych arkuszach;

            - wypełnianie konturów;

            - rysowanie po śladzie – tzw. ćwiczenia grafomotoryczne;

            - obrysowanie, rysowanie z wykorzystaniem szablonów wewnętrznych i zewnętrznych;

            - malowanie palcami, z wykorzystaniem obu rąk;

            - wycinanie nożyczkami;

            - nawlekanie korali, makaronu, słomek, itp.

            4. Zdolności manualne:

            - wydzieranki papierowe;

            - nawijanie nici na szpulkę;

            - zbieranie małych elementów, np. grochu, koralików – np. segregowanie wg koloru, itp.
            Wspomniane ćwiczenia grafomotoryczne, które rozwijają koordynację wzrokowo – ruchową oraz precyzję ręki można odnaleźć w takich opracowaniach, jak np.

            - lewa ręka rysuje i pisze. Ćwiczenia przygotowujące do pisania dla dzieci leworęcznych, M. Bogdanowicz, M. Różańska – opracowanie polecane przez pedagogów nie tylko dla dzieci leworęcznych, ale dla każdego dziecka przygotowującego się do podjęcia trudu nauki pisania;

            - Ćwiczenia rozwijające sprawność ruchową ręki i koordynację wzrokowo – ruchową, H. Tymichova.

            Obie przytoczone pozycje opatrzone są wstępem metodycznym i zawierają wiele ciekawych obrazków do obrysowywania bez odrywania ręki.

             

            W różnicowaniu stron lewej i prawej oraz kształtowaniu orientacji w schemacie swojego ciała, jak i w przestrzeni, pomocne są uwielbiane przez dzieci wierszyki, które ilustrujemy ruchem, jak np.

            Tu są oczy, tu jest nos,

            Tędy czasem płaczę w głos,

            Są policzki, jest i brzuszek,

            A tutaj jest mój paluszek.

            lub:

            ...a tutaj jest mój lewy/prawy paluszek.

             

             

            Po kolei wskazujemy na poszczególne części ciała: oczy, nos, buzię, policzki, brzuszek, a na koniec zginamy paluszek

            Kółko małe, kółko duże,

            Plecy proste, ręce w górze.

            Schyl się w prawo, schyl się w lewo,

            Tak się chwieje w lesie drzewo.

            Rysujemy ręką w powietrzu małe koło, duże koło, prostujemy plecy, podnosimy ręce,

            zginamy się w prawo, w lewo.

             

             

            Duży wybór wierszyków i piosenek, którymi możemy bawić się ze swoim dzieckiem bądź z grupą maluchów znajdziemy np. w opracowaniu:

            - W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka, opr. M. Bogdanowicz (książka + 3 płyty CD).

            W przypadku dzieci najmłodszych możemy orientacyjnie określić proces lateralizacji, poprzez ukierunkowaną zabawę, obserwując, która ręka, oko i noga zaczynają dominować u małego dziecka.

            Dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym można przeprowadzić badanie w oparciu o test i obserwację, za pomocą których pedagog czy psycholog może sprawdzić rodzaj i stopień lateralizacji dziecka, a także podpowiedzieć szczegółowe propozycje odnośnie ćwiczeń i zabaw wspomagających ten ważny proces.

             

            (c) Urwis.pl

            autor: mrg Agnieszka Sadowska, Pedagog CRD BEREK

            źródło: www.berek.pl

    • Kontakt

      • Przedszkole Publiczne nr 17
      • 17 7483317 - dyrektor, 17 7483316 - księgowa, 17 7483320 - intendentka/ogólny
      • 35-112 Rzeszów, ul. Witkacego 5 Poland
      • sekretariat@pp17.resman.pl; dyrektor@pp17.resman.pl; intendent@pp17.resman.pl
      • Księgowość / Intendent - w godz: 6:30 - 14:30; Dyrektor przedszkola przyjmuje zainteresowane strony - poniedziałek: 15:30 - 16:30; środy: 8:00 - 9:00; Zgłaszanie nieobecności dłuższej dziecka lub spóźnienia dziecka: intendent@pp17.resman.pl
    -> RODO-> Biuletyn Informacji Publicznej BIP-> Elektroniczna Skrzynka Podawcza ePUAP-> Deklaracja dostępności
  • Galeria zdjęć

      brak danych